ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Ή ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ;
Μια ψηφοφορία στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης
14/5/23 - Πλατεία Κοραή, ώρα 11.40 πμ
Η ιστοσελίδα στην οποία πλοηγείστε αποτελεί τμήμα της ευρύτερης performance, που παρουσίασα την Κυριακή 14 Μαΐου στην Πλατεία Κοραή . Στα πλαίσια των εργαστηρίων performance που παρακολουθώ*, μας ζητήθηκε ως άσκηση, υπό το πρίσμα της καλλιτεχνικής οπτικής μας, να αλλάξουμε την ονομασία ενός δρόμου στο κέντρο της Αθήνας.
Ελευθερίου Βενιζέλου ή Πανεπιστημίου; Από τη μια ένα όνομα με βαρύνουσα σημασία για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και από την άλλη η ονομασία ενός θεσμού η οποία είναι ανεξίτηλα καταγεγραμμένη στη συνείδηση των Αθηναίων. Στην καθημερινή επικοινωνία κανένας δεν αναφέρεται για τη συγκεκριμένη οδό χρησιμοποιώντας το όνομα του Έλληνα πολιτικού.
Αν οι ονομασίες των δρόμων συνιστούν μια επιλογή της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, τότε - εγγενώς - ένας καλλιτέχνης μπορεί να αφήσει στην κρίση των ίδιων των πολιτών την επιλογή ενός οδωνυμίου.
Βρήκα λοιπόν εξαιρετικά προκλητική τη διεξαγωγή μιας ψηφοφορίας, της οποίας το αποτέλεσμα θα εξέφραζε τη βούληση των συμμετεχόντων. Πώς όμως η ψηφοφορία αυτή θα μπορούσε να μετατραπεί σε performance; Και για ποιό λόγο να γίνει κάτι τέτοιο;
Δημιούργησα έναν ιστότοπο στον οποίο γίνεται η ψηφοφορία. Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, κατασκευασμένο από εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης, δίνει βήμα στον Ελευθέριο Βενιζέλο και σε τέσσερις από τους πιό γνωστούς αποφοίτους του Πανεπιστημίου Αθηνών (Αμαλία Κουτσούρη - Φλέμινγκ, Νίκο Καζαντζάκη, Κορνήλιο Καστοριάδη και Άλκη Ζέη) για να προσπαθήσουν να μας πείσουν ο πρώτος για ποιό λόγο είναι σημαντικός πολιτικός και οι άλλοι τέσσερις για ποιό λόγο είναι σημαντικό το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δεν είναι η χρήση της τεχνολογίας per se, που μετατρέπει το δρώμενο που παρουσιάστηκε στην πλατεία Κοραή σε performance. Η χρήση των εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης gencraft και chatGPT εγείρει πολλά επίκαιρα ερωτήματα αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση επιδιώκει να αναδείξει ένα από αυτά: θα μπορούσε κάποιος να εμπιστευτεί μια τεχνολογία, όπως εδώ της Τεχνητής Νοημοσύνης, που στηρίζεται στην αξιοποίηση του ψηφιακού αποτυπώματος των πολιτών, προκειμένου να ενεργήσουν ως πολίτες, δηλαδή να ψηφίσουν;
Στην περίπτωση της παρούσας performance υπάρχουν πολλά παραδείγματα που φανερώνουν τα προβλήματα της τεχνολογίας της Τεχνητής Νοημοσύνης. Η Αμαλία Φλέμινγκ δεν έχει τελειώσει την Φιλοσοφική. Τα κτήρια που λειτουργούν ως φόντο στις εικόνες που παρουσιάζονται αλλά και τα πρόσωπα που απεικονίζονται μοιάζουν με τα πραγματικά αλλά δεν είναι. Όταν ζητήσαμε να δημιουργηθεί μια φωτογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου μπροστά από το θέατρο REX στην οδό Πανεπιστημίου, λάβαμε την εικόνα ενός άντρα που μοιάζει με τον Βενιζέλο δίπλα από έναν σκύλο (ίσως στο διαδίκτυο να υπάρχουν πολλές αναφορές στη σειρά που πρωταγωνιστεί ο σκύλος REX)
Είναι πολύ πιθανό στο μέλλον οι εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης να είναι αξιόπιστες. Όμως, αυτό που μάλλον δεν θα αλλάξει είναι το γεγονός ότι τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται για να εκπαιδεύονται οι αλγόριθμοι των εφαρμογών αυτών πρώτον είναι καλύτερης ποιότητας για όσους μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στην πρόσβασή τους, δεύτερον επηρεάζονται από την μεροληψία της κοινωνίας στην οποία αναπτύσσονται και τρίτον αποτελούν προϊόν άτυπης παραβίασης της ιδιωτικότητας των χρηστών του διαδικτύου.
Ευχαριστώ τις Ελένη Κοζάου, Μαρία Καλοφούτη και Ναταλία Αφεντουλίδου για το μοίρασμα των ιδεών τους αλλά και για την πρακτική τους συνεισφορά .
* Performance II με διδάσκουσα την Δήμητρα Νικολοπούλου
Ελευθερίου Βενιζέλου ή Πανεπιστημίου; Από τη μια ένα όνομα με βαρύνουσα σημασία για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και από την άλλη η ονομασία ενός θεσμού η οποία είναι ανεξίτηλα καταγεγραμμένη στη συνείδηση των Αθηναίων. Στην καθημερινή επικοινωνία κανένας δεν αναφέρεται για τη συγκεκριμένη οδό χρησιμοποιώντας το όνομα του Έλληνα πολιτικού.
Αν οι ονομασίες των δρόμων συνιστούν μια επιλογή της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, τότε - εγγενώς - ένας καλλιτέχνης μπορεί να αφήσει στην κρίση των ίδιων των πολιτών την επιλογή ενός οδωνυμίου.
Βρήκα λοιπόν εξαιρετικά προκλητική τη διεξαγωγή μιας ψηφοφορίας, της οποίας το αποτέλεσμα θα εξέφραζε τη βούληση των συμμετεχόντων. Πώς όμως η ψηφοφορία αυτή θα μπορούσε να μετατραπεί σε performance; Και για ποιό λόγο να γίνει κάτι τέτοιο;
Δημιούργησα έναν ιστότοπο στον οποίο γίνεται η ψηφοφορία. Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, κατασκευασμένο από εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης, δίνει βήμα στον Ελευθέριο Βενιζέλο και σε τέσσερις από τους πιό γνωστούς αποφοίτους του Πανεπιστημίου Αθηνών (Αμαλία Κουτσούρη - Φλέμινγκ, Νίκο Καζαντζάκη, Κορνήλιο Καστοριάδη και Άλκη Ζέη) για να προσπαθήσουν να μας πείσουν ο πρώτος για ποιό λόγο είναι σημαντικός πολιτικός και οι άλλοι τέσσερις για ποιό λόγο είναι σημαντικό το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δεν είναι η χρήση της τεχνολογίας per se, που μετατρέπει το δρώμενο που παρουσιάστηκε στην πλατεία Κοραή σε performance. Η χρήση των εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης gencraft και chatGPT εγείρει πολλά επίκαιρα ερωτήματα αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση επιδιώκει να αναδείξει ένα από αυτά: θα μπορούσε κάποιος να εμπιστευτεί μια τεχνολογία, όπως εδώ της Τεχνητής Νοημοσύνης, που στηρίζεται στην αξιοποίηση του ψηφιακού αποτυπώματος των πολιτών, προκειμένου να ενεργήσουν ως πολίτες, δηλαδή να ψηφίσουν;
Στην περίπτωση της παρούσας performance υπάρχουν πολλά παραδείγματα που φανερώνουν τα προβλήματα της τεχνολογίας της Τεχνητής Νοημοσύνης. Η Αμαλία Φλέμινγκ δεν έχει τελειώσει την Φιλοσοφική. Τα κτήρια που λειτουργούν ως φόντο στις εικόνες που παρουσιάζονται αλλά και τα πρόσωπα που απεικονίζονται μοιάζουν με τα πραγματικά αλλά δεν είναι. Όταν ζητήσαμε να δημιουργηθεί μια φωτογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου μπροστά από το θέατρο REX στην οδό Πανεπιστημίου, λάβαμε την εικόνα ενός άντρα που μοιάζει με τον Βενιζέλο δίπλα από έναν σκύλο (ίσως στο διαδίκτυο να υπάρχουν πολλές αναφορές στη σειρά που πρωταγωνιστεί ο σκύλος REX)
Είναι πολύ πιθανό στο μέλλον οι εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης να είναι αξιόπιστες. Όμως, αυτό που μάλλον δεν θα αλλάξει είναι το γεγονός ότι τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται για να εκπαιδεύονται οι αλγόριθμοι των εφαρμογών αυτών πρώτον είναι καλύτερης ποιότητας για όσους μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στην πρόσβασή τους, δεύτερον επηρεάζονται από την μεροληψία της κοινωνίας στην οποία αναπτύσσονται και τρίτον αποτελούν προϊόν άτυπης παραβίασης της ιδιωτικότητας των χρηστών του διαδικτύου.
Ευχαριστώ τις Ελένη Κοζάου, Μαρία Καλοφούτη και Ναταλία Αφεντουλίδου για το μοίρασμα των ιδεών τους αλλά και για την πρακτική τους συνεισφορά .
* Performance II με διδάσκουσα την Δήμητρα Νικολοπούλου
Ήρα Καραδημητρίου * irakara.site
